kapút

Í sjálfsvorkunarkasti, niðurbeygð af líkamlegum sem andlegum kvillum og sannfærð um að allt væri betra en að mæta í próf, skrýddist ég lopapeysu og gúmmítúttum og fór sem leið lá niður í Stakkahlíð.

Sumarnámi mínu er formlega lokið.

Ég veit ekki meir hvort ég hafði það eða ekki.  Ég treysti á hina alvitru sál mína og gloppótt minni á léttvæg atriði sem og eðlislægri hvöt til að velja rétt.

The education of the perfect orator.

Núna legg ég höfuðáherslu á að taka á móti systrum mínum og fallegasta frændanum, skrifa litla greinagerð um bók, undibúa mig fyrir kennslu á mánudag,  byrja að lesa og læra fyrir Þroskasálfræði, nám og kennslu unglinga, agastjórnun og einhverja stærðfræðikennslu á unglingastigi.   Og ég var að fatta að ég fer í LANGT-vettvangsnám í vetur sem ég hafði ekki hugmynd um.

Ég ætla líka að hjálpa verðandi Trúabragðafræðingi til að þrífa eftir brottfluttning úr Efstasundinu.

En vegna sjálfsánægjukastsins sem heltekur sál mína í augnablikinu, ætla ég að faðma sængina mína örlítið lengur og fastar og betur og.......