froskur

Ég er að ná mér upp úr sjálfsvorkunarkasti dauðans.

Ég er hætt við að hringja í Bubba til að syngja yfir jarðaför minni og komin með tilvísun á sjúkraþjálfun.  

Ég er líka farin að einblína aftur á drauminn minn um að verða virtur stærðfræðikennari við einhvern af virðingaverðustu skólum landsins.  Þess vegna ligg ég uppi í rúmi og les connecting mathematical ideas.  Bók sem segir mér að það sé ekki vænleg leið til árangurs að kenna börnum reglur og aðferðir agebrunnar.  Til þess að ná árangri þarf að kenna allt heilaklabbið á þann hátt að nemendur uppgvöti sannleikann á nánast sinn eigin hátt.  Til þess þarf ég að vita, hvað leiðir hvað af sér og hvaða spurningar og verkefni leiði til þess að þau uppgvöti hinn eftirsóknaverða sannleika.  Afskaplega áhugavert en kannski svolítið erfitt að tileinka sér.....

Ég er líka að gæla við hugtökin samskipti og virðing og þá í því samhengi að nota þau við umönnun.

Kærasti eða ekki kærasti...   ég kann ágætlega við Keflavík.