sprungin

Núna ek ég um ljóslaus eða svo gott sem ljóslaus.  Á stöðuljósunum glittir í einhverja tíru, svona smá draugabirtu sem gefur kannski örlitla vísbendingu um að hér fari um eitthvað óskilgreint ökutæki.     

Eða það vona ég.   Ég vil síður að löggan stoppi mig og átti sig á því að ég sé á nöglum, með beltin óspennt og jafnvel án ökuskírteinis. Eða þá að þeir taka eftir því að ég sé ekki án gleraugna, komi mælitækjum á flug eftir einn bjór eða sé með offylltan bíl af unglingsstúlkum.

Svo ég tali nú ekki um ólöglegan hraða, óskoðaðan bíl og með bremsur í ólagi.

Ekki það að ég þurfi að hafa nokkrar áhyggjur af einu né neinu nema ljósleysi þessa stundina en maður veit aldrei.

Ég er að fara yfir próf.  Ég er líka að fara yfir skýrslur um vettvangsferð.  Síðan er ég að lesa yfir verkefni og gefa einkunnir til nemenda minna sem voru í ASU.
Á sama tíma er ég að reyna að átta mig á þroska og vitsmuna sex ára.  Gera viku kennsluáætlun fyrir námsver og stærðfræði í 8unda bekk.  Klára kennsluáætlunina fyrir síðustu tvær vikur og lesa um áhugavert efni í mathematic.

Um næstu helgi er vinkonu-hittingur....