móðir barnabarnsins míns

Ég ætlaði að vera stóryrð um hegðun fyrrverandi tengdadóttur minnar á gamlaársdag... þar sem hún sagði já um að ég mætti taka barnabarnið með mér til Akureyrar en hætti svo við og gat ekki hætt við auglitis til auglitis heldur gróf höfuðið niður í sandinn og ansaði ekki símum, hurðabanki né öðrum viðurkenndum leiðum til að hafa samband..

Síðan á gamlaársdag hefur mikið vatn runnið til sjávar og ég get ekki með nokkru móti verið þessari stúlku reið..    Hvort sem það er vegna þess að hún er frænka mín, vegna heilkenna minna eða vegna þess að ég veit betur hef ég ekki hugmynd um.   Ég veit bara að ég vorkenni þessari stúlku fyrir að geta ekki staðið með eigin ákvörðunum...

Sonur minn heldur fætinum enn sem komið er....   ég er á leið í afmæli eins árs stúlku.... og matarboði vinkvennahópsins er frestað eina ferðina enn...

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 4.1.2009 kl. 13:54]

Það er slæmt þegar maður getur ekki staðið við það sem maður hefur lofað.  Og henni líður örugglega illa út af því.  En mikið á hún gott að eiga svona skilningsríka fyrrverandi tengdó að, þrátt fyrir allt.