fyrrum....

Tölvan mín er rykug.  Tölvan mín er líka skítug og svo er hún full.  Hún er svo full að hún hefur ekkert vinnsluminni til notkunar.

Ég þekki Frosk sem svipað ástatt er um í dag.  Veruleiki hans gagnvart mér er staddur á stað sem aldrei var til þegar ég þekkti hann, svo trúlega er hann farinn að hugsa á einhverjum hörðum diski sem hann er nýbúin að fá sér.  Ég er afskaplega þakklát, vinkonu minni, sjálfri mér, alanon.is, almættinu og heiminum öllum, fyrir að raunveruleiki hans er ekki minn veruleiki.  Og af eintómri skyldurækni benti ég honum á leiðir til úrbóta...

Mig langar í nýja Tölvu....