röskun....

Það er margt sem þjáir mig eins og bilað hné, offita, leti og hitt og þetta.  En það sem er að fara verst með mig í augnablikinu er óstjórnleg fælni fyrir inntöku lyfja.   Í gær horfði ég á pilluspjöldin og las fylgiblöðin.   Þorði samt ekki fyrir mitt litla líf að setja þennan ólyfjan upp í mig.  Ákvað svo í morgun að taka með mér eitt spjald í vinnuna og byrja á þessari vittleysu í öruggu umhverfi Míns Vinnustaðar.  Í morgun sat ég svo með eina litla bleik-rauða töflu í lófanum og var byrjuð að svitna og skjálfa af hræðslu þegar löngunin í gönguferð um Laugaveg varð óttanum yfirsterkari og ég skellti henni upp í mig með titrandi fingrum og glúbb... gleypti...

Núna á ég bara eftir að taka á því fyrir stóru kringlóttu hlussuna.........