vatnaveröld ellu....

Stundum mæti ég í sjósund.  Aðalega þegar ég man eftir því en stundum líka þegar ég er ekki að vinna..

Stundum mæti ég líka í sund.   Aðalega þegar ég nenni í ræktina en líka þegar ég kemst í skipulögðu þriðjudagsgönguna..

Og stundum mæti ég í villiböð.  Núna um helgina uppgvötaði ég að það er ekki mikið mál að stripplast undir hæfilega vatnsmikilli á sem rennur fram af klettabergi, sápa sig, skola af sér sápuna, þurrka sér og koma sér í leppana aftur í hvaða veðri sem er og í hvaða félagsskap sem er.  Við stelpurnar góndum auðvitað vel og vandlega á strákana þar sem þeir stóðu í vatni upp að ökla uppteknir við að skola af sér skítinn og treystum svo náttúrulega á herramannseðli þeirra á meðan okkar þvottur fór fram.   Nema hvað...

Helginni eyddi ég í Básum í Goðalandi með heilum helling af  Ókunnugu fólki.... FallegiFiskverkunnarMaðurinn skipulagði þessa ferð og það verður að segjast að hún var alveg mögnuð þessi ferð. Ég fer sko alveg örugglega með honum hvert sem er hvenær sem er.    Maðurinn sem ég bað eitt sinn um að giftast mér stjórnaði eldamennskunni og hjarta mitt sló sko örar í hvert sinn sem ég sá honum bregða fyrir eftir laugardagskvöldið.  Ég held að hjartað í mér sé alveg örugglega beintengt við magann og hann er einstakur snillingur í að virkja þá tengingu.  Koddanum mínum deildi ég svo með GönguglaðaKúrubangsanum alla helgina.   Það stjórnaðist af eðlislægri hjálpfýsi minni þar sem pilturinn gleymdi svefnpokanum sínum heima og einhvern veginn varð að halda á honum hita.   Í staðin fékk ég heitan andadrátt í hálsakotið og nett hrotuhljóð í eyrað alla nóttina.  Bara notarlegt.......

Já, já það voru stelpur þarna líka og ég tók eftir þeim.....

Þarna var Hjúkka sem vinnur á barnadeildinni og hún fiktaði við hárið á mér á fyrsta augnablikinu sem við kynntumst sem endaði með tveimur fastafléttum,  notarlegri nautnartilfinningu og óskilyrðisbundni hrifningu minni á henni um alla framtíð..
Þarna var líka stelpa sem er algjört djásn eða Sjósundsstelpan.  Við eyddum helginni í að sturta okkur og elta strákana við hvert tækifæri sem þeir hreyfðu sig um landsvæði Goðalands.

Þarna var mikið sungið, mikið leikið sér og allt gert til að hafa gaman saman.   Það var lesið  í spilin fyrir mig, mér strokið um bakið og ein konan tók teygju úr hárinu á sér bara til að lána mér...

ég er leiðbeinandi að leiðbeina....

....en ekki kennari að kenna þar sem ég er ekki með kennsluréttindi.

Ég er aftur á móti með réttindi frá heilbrigðisráðuneytinu um að ég megi aðstoða og annast fólk sem á við veikindi að stríða og þiggja laun fyrir.    En það er einmitt það sem ég er að fara að leiðbeina fólki við í dag.   Fyrsti dagurinn er erfiðasti dagurinn.  Það er dagurinn sem ég þarf að standa fyrir framan x-stóran hóp af bláókunnugu fólki sem er með stórar væntingar til kennara og kennsluefnis og eina sem ég ætla að kenna þeim er það sem nemendur eiga að kunna nú þegar, því þetta er jú það sem þau starfa við eða að Aðstoða og Annast aðra....

Svo styttist í að ég fái nema aftan á hælana á mér á Mínum Vinnustað.  Einn núna og tvo í næsta holli....   og erfiðast við það er að muna eftir að skila inn upplýsingum til að fá þessa fimmtán yfirvinnutíma sem fást fyrir það....

Og næsta VVO-vika er ekki fyrr en í mars en þar leiðbeinum við starfsfólki við að hjálpa fólki við að hafa hemil á sér.   Og það er bara ekkert erfitt við það því þar er ég snert og fæ að snerta aðra....

Ég er með hnút í maganum.......

ókunnuga fólkið...

....hefur breytt lífsstíl mínum.

Núna fer ég oftar að ganga út um fjöll og víðfeðmi en áður.   Ég mæti oftar á kaffihús, í félagsvist, á heimili fólks sem ég þekki ekki og í keilu og pool.

Í morgun fór ég heim til konunnar sem ég ætla að giftast ef ég einhvern tíma verð meira fyrir stelpur en stráka.   Þar fékk ég mér Ákavítis-SNAFS á fastandi maga.  Síðan drakk ég Elephant og spísaði brunch að dönskum sið.   Yfir þessum gjörningi voru líflegar umræður um aldursmun, stefnumót og hannyrðir.   Stefnan er sett á át, spóluáhorf og verklega vinnu við vettlingagerð við fysta tækifæri.

Síðan fór ég að vinna...........

Ég sjálf er ein af FALLEGA fólkinu. 

Meira að segja Geir Ólafs sagði það áðan.   Hann var að flækjast í nálægð við heimili mitt núna undir miðnætti og við ræddum lauslega tengsl okkar við sama fólkið.

Svo er bara að athuga núna hvað er satt eða logið um G-dot-inn.........

urð og grjót niður í mót og hálka.....

GönguglaðiKúrubangsinn dró mig á Helgafellið í myrkri og hálku.....  já, hann dró mig.  Ég hefði aldrei farið að æða út í svona vittleysu ein og sér og sjálf.  Með okkur voru Smalinn, SjósundsStelpan og MaðurinnSemGengurUndirLeyninafni.    Núna er ég því búin að þjálfa fullt af vöðvum sem hefðu verið í hvíld í kvöld og þar á meðal dettu vöðvann, rífa gat á hægra hnéð, telja stjörnurnar, fara upp á öðrum stað en ég er vön og verða þess valdandi að núna verð ég að sita og stoppa í norsku ullarbrókina mína fyrir Básaferðina.

Umræðuefni okkar á þessu brambolti var:   .....gormar, broddar eða lopasokkar......

Í gær sat ég og heillaðist af litlum strák sem spilaði á munnhörpu, Guðmundi Péturssyni og Davíð Þór.   Ég sat með Tónlistamanninum sem lyktar svo vel, Smalanum, GönguglaðaKúrubangsanum,  ÁstfangnaParinu og Piltinum sem veit ekki í hvaða fötum hann var ef hann háttar sig einhvers staðar.
Núna veit ég því allt um það hver þessi Muddy er og hvað Muddy eldhús táknar í sambandi við Blús.   Auðvitað dugaði að Googla því eins og mér var góðfúslega bennt á.

Á morgun lýkur svo snertingarvikunni minni og ég verð aftur afundin og fúl.....

hefðir

Við höfum haft það fyrir sið að borða hrísgrjónagraut á þrettándanum í nokkur ár.  Svo að á morgun verð ég upptekin við að dáðst að börnunum mínum og börnunum þeirra....

Þau verða aftur á móti upptekin við að taka réttu skálina....

Á morgun er einn af betri dögunum.

ég er í því að víkka út sjóndeildarhringinn....

...þess vegna ætla ég að ganga Elliðarárhringinn öfugan á morgun og fara svo í heita pottinn í Árbæjarlaug.

Jamm....  það þarf kjark til að gera annað en maður er vanur.

Ég hef það fyrir satt frá NýjungagjarnaManninum að ef ég slekk á tölvunni hafi ég tíma til  að gera allt sem mig langar til, svo sem eins og að lesa, halda nánasta umhverfi mínu í lagi, þ.e. taka til heima, fara út að ganga, í sund, í ræktina, út að hjóla, út að hlaupa, á námskeið, á hestbak, í fjallgöngu, í ferðalag, í leikhúsið, í jóga, á ball, í bíó með nýjum vinum, á kaffihús, í danstíma, á tónleika, eða allt þetta sem ég þykist venjulega ekki hafa tíma eða orku til að gera...    Svo að framvegis kem ég til með að takmarka viðveru mína á Facebook og nota tímann minn betur.

Ég kann vel við þennan náunga. 

Þessa viku er ég í Snertingu þ.e.a.s. ég er að leiðbeina á námskeiði um hvernig eigi að aðstoða fólk við að hafa stjórn á sér.   Þetta námskeið krefst sko snertingar og það nóg af henni svo núna brosi ég hringinn.
Á dagskrá er svo að mæta í Brunch á Laugardagsmorgun, fara í heita pottinn í Breiðholtslaug og hringa svo niður helgarvöktunum á Mínum Vinnustað.
Svo hefur Tónlistamaðurinn sem lyktar svo vel boðað til Blúshittings á Rósenberg og ég ætla sko að mæta.   Núna sit ég því og les um blús og um þá sem hafa markað blússöguna.  Ég þarf endilega að vita hvað Muddy eldhús táknar í þessu samhengi.....

ég er sátt.....

....og þess vegna skil ég ekkert í afskiptum fólks af athöfnum mínum.

Helgin fór í vitleysu sem sóðaleg myndataka ber vitni um.  Ég afrekaði þó að ganga Búrfellsgjánna í þriggja og hálfs klukkutíma göngu með ókunnuga fólkinu. Baka súkkulaðiköku og mæta með hana heim til FRÆNKU þar sem ég hitti fullt af frænkum.  Sofa einhverja átján klukkutíma sem byrjuðu klukkan fimm á föstudag eftir vinnu og vörðu til um ellefu á laugardagsmorgun.   Og ganga upp í Esjuhlíðar.

Ég gerði eitt áramótaheit og það er að fara hraðar upp Esjuna en ég hef hingað til gert....

Síðan setti ég mér mörg markmið til að keppa að.  Eitt er að hlusta betur á sjálfa mig á komandi ári.    Annað er að gera eitthvað sem ég hef aldrei gert áður.   Svo var það að skrifa lista um allt milli himins og jarðar.   Lista um það sem ég vil gera áður en ég dey, lista um hvað ég vil eignast, lista yfir þarfar spurningar,  lista yfir staði sem ég vil skoða og lista um allt sem varðar mig einhverju.   Ég ætla líka að skoða innihald matarskápsins míns, ískápsins og hvað ég læt ofan í mig allan daginn.  Mig langar til þess að fara út í heilsusamlegra mataræði til þess að ná sem besta árangri úr þessu fjallabrölti mínu.   Ég get bara ekki áttað mig á því hvað er hollara en annað holt.  

2010

...og tíminn heldur áfram að líða.

Hver ert þú....

...spyr hafrún.    Og ég er nánast búin að sita með hendur í kjöltu í tvo daga til þess að reyna að átta mig á því.

Ég verð að segja eins og er að ég er alla vega ekki staðal-ímynd af hinni fullkomnu fengsælu stefnumótaveru og ætli ég sé ekki bara nokkuð sátt við það.   Ég, í það minnsta, nenni ekki að spranga um í nælonsokkum og háum hælum meðan það snjóar.

Að sita svona og velta sér upp úr eigin ágæti er virkilega mannskemmandi.  Á tímabili var ég svo ánægð með mig að það bókstaflega ringdi upp í nefið á mér.  Í önnur skipti læddist ég með veggjum.   En að lokum komst ég að þeirri staðreynd að ég er bara eins og allir hinir eða frábær einstaklingur á minn hátt og inn við beinið.

Ætli það sé bara ekki nóg.....

Núna dreymir mig um að klífa öll fjöll og að lokum Kilimanjaro

stefnumót......

...talar NýungagjarniStrákurinn um og sendi frá sér þrjár greinar um þá íþrótt.  Ég er auðvitað búin að lesa þessar greinar, hlæja að einhverju í þeim, pirra mig á öðru og gera mig klára til að læra eitthvað af þeim líka.

Ég veit lítið sem ekkert um þessa íþrótt þar sem ég er búin að vera meira og minna gift síðan ég man eftir mér.  Eftir að ég skildi komst ég upp með það að fá nánast allar mínar þarfir um samvistir við karlmenn fullnægt með vinnufélögum af Mínum Vinnustað en þar hefur nánast flætt út af vel samvistarhæfum strákum á öllum aldri.   Toppmaðurinn, Nördið, ArtDan, GunniGötustrákur, GrískaGoðið, Ljósmyndarinn, AA-gaurinn, Satistinn, Sá-Sturlaði, Meistarinn, KanadískiBallettdansarinn, GunZ, Tónlistargaurinn með meistaragráðu í fréttameðferð, KjötiðnaðarTónlistagaurinn, Maðurinn sem á allar íbúðirnar og allir hinir af öllum hinum deildunum, hafa allir sem einn brosað til mín og gert mér lífið meira bærilegt en ella.    Eftir að ég gekk í félagsskap þeirra einhleypu tekur það sama við eða allt fullt af mögnuðum einstaklingum sem gæða líf mitt lit.   Hittingur á kaffihúsi, í bíó, heima hjá einhverjum, í göngu eða bara á einhverri samkomu í hvaða nafni sem er og yfirleitt í hóp.    En aldrei hefur þessi hittingur leitt til alvöru Stefnumóts.

Málið er að eftir að ég las greinar NýjungagjarnaStráksins veit ég afhverju....

Það er ekki bara það að ég bið stáka sem ég þekki ekki neitt um að giftast mér eða hangi utan um hálsinn á strákum og bið þá um að koma  heim með mér að *bíp* heldur geri ég allt rangt miðað við tillögur greinanna.
Ég mæti sveitt og skítug á fyrsta hitting og við gerum faslega ráð fyrir að það þurfi einhvern fyrsta hitting sem kalli á boð um stefnumót....
Ég mæti iðulega á slitnum strigaskóm, í lopapeysu og íþróttafatnaði eða bara í þægilegum fötum.  
Ég mæti ómáluð og ótilhöfð. Þ.e.a.s. ekki með plokkaðar augnabrýr og lituð augnahár, ekki nýklippt eða með litað- strípað- eða greitt hár og ekki í sérvöldum tískufatnaði.
Ég mæti alltaf á réttum tíma eða örlítið fyrr.
Ég horfi á allt og alla sem í kringum mig eru og það af áhuga.
Ég vil athygli og geri því það sem þarf til að komast að því hvort ég hafi hana. 
Ég er bara ég sjálf og ef í því fellst að borða matinn fyrir framan mig með fingrunum, grenja, hoppa á milli gangstéttabrúna eða sveifla mér með vindinum þá geri ég það.
Ég hef ekki vit á miklu en í návistum við sæta stráka veit ég minna en ekkert og auk þess er ég alveg skert þeim hæfileikum að skilja eitthvað óráðið sem gefið er í skyn á einn eða annan hátt.   Mér dugar ekkert minna en hrein og bein orð um það sem þarf að segja,
Ég hef enga þolinmæði gagnvart því að bíða eftir einhverju og ef ég vil eitthvað þá vil ég það.

Ég sé að ég þarf sko NÁMSKEIÐ.......