kona í hamingjuleit...

...gæti verið ég ef ég væri ekki yfirleitt að springa úr hamingju yfir smáu hlutunum í tilverunni.

Þar sem tilveru minni fylgir núna að vera að bíða og bíða og bíða, vil ég hafa eitthvað fyrir stafni á meðan ég bíð.  Meðan ég bíð eftir strætó, meðan ég bíð eftir að strætó komi mér á leiðarenda og meðan ég bíð eftir að komi að mér svona bara yfirleitt get ég lesið, heklað, hugsað, prjónað og leikið mér með einhverjar þrautalausnir.   Þess vegna telst núna til staðarbúnaðar hjá mér bók, dúkurinn sem ég er að hekla, sudokulausnabók, penni og minnisbók auk alls þess hefðbundna,.. pollabuxur, úlpa, aukabolur og þurrir sokkar....

Bókin er á leslista í lestrahópnum sem ég er við það að troða mér í.   Ég er að byrja að lesa bókina  borða, biðja, elska   Sem er um konu sem fer til Ítalíu, Indlands og Indónesíu í hamingjuleit.....

döpur sjón...

Svo döpur að ég get varla með nokkru móti verið án gleraugna.

Um daginn flýtti ég mér svo mikið af stað á hjólinu, eftir að hafa stoppað til að svara í gemsann, að ég gleymdi að taka niður gleraugun.  Í alkunnri leti minni nennti ég ekki að stoppa og gerði því heiðarlega tilraun til að hengja þau upp á milli bobbinganna.  Þar sem skoran er nánast ekki neitt neitt og ég greinilega náði ekki að festa spöngina almennilega undir haldarann þá fuku þau nánast strax af mér.
Ég eyddi hálftíma í að rýna í grasið að leita að gleraugunum og fann þau loksins þegar ég var lögst á fjórar og farin að nota snerti snerti aðferðina......

Stuttu seinna lá ég í Lazy Boy að hvíla lúin bein og láta hugan reika um liðna stund þegar aldraðar krumlur úr Kópavogi gripu föstu taki um þessi sömu gleraugu.  Ef ekki væri fyrir snarræði mitt ætti ég engin gleraugu í dag.....

Á ToDo-listanum mínum er mjög ofarlega að panta tíma hjá augnlækni og kíkja á linsur í kjölfarið.   Á sumum augnablikum er bara ekki hægt að vera án þess að sjá............

þar sem ég legg höfuð mitt þar er heimili mitt....

Ég veit hvað ég vil og hvað ég get fengið en ég hef bara ekki hugmynd um hvernig ég á að taka á því....

Í dag þurfti ég að rifja upp hvað hálsfestin á Mínum Vinnustað á það til að vera þung og hvað það getur verið erfitt að standa undir henni.  Þar sem ég sat með prjónadótið mitt með hugsanir mínar bundnar við viðburði líðandi daga hlustandi á tónlist og samferðafólk mitt talandi um flugur, yfirtökur, hugsanaflutning og erfiðleika því tengdu uppgvötaði ég að í einu skiptin sem mig virkilega langar til að teikna er þegar tilfinningalíf mitt er í flækju...  

Tómatjurtin mín er ekki að gefa af sér ávexti, keðjan á hjólinu slitnaði, Orkidean mín blómstrar hringinn, sturtan á heimilinu er óvirk, á morgun vinn ég tvöfalt, FramhaldsSkólaNeminn er í Hafnafirði á Vespunni og núna er ég farin að hafa áhyggjur af að hafa nánast neytt barnið til að fara svona langt......   og....  og....

Ég þarf að muna eftir þvi að kaupa mér strætisvagnakort......

hjólið skilið eftir..

Leti mín var svo mikil áðan að ég tók strætó heim...   Tólfuna niður á Hlemm og Ásinn þaðan í Kópavog.

Og á morgun kem ég til með að taka leigubíl þegar ég vil mæta á Minn Vinnustað....

Í gær var ég í návÍgi við sushi á disk í fyrsta skipti á ævinni.   Í gær smakkaði ég sushi í fyrsta skipti og ég kunni bara nokkuð vel við það..  Í gær kom ég líka í fyrsta skipti inn á heimili Dömunnar og ég kunni bara alveg heilan hellings vel við það.  Hún er með alveg geggjaða skartgripaskipulagslausn....

Where do I go from here........

bíllaus lífsstíll....

Eins og flestir íslendingar á ég eitt eintak af GSM-síma.  Mitt eintak er Nokia tæki með 2 megapixel myndavél og það fær yfirleitt að liggja í vasa mínum hvar sem ég er.   Þetta tæki er eins og mörg önnur tæki sem ég á nánast hljóðlaust allan sólahringinn.  Helsta verkefni þessa tækis er að vekja mig þegar ég vil vakna, láta mig vita hvenær ég á að labba og hvenær hlaupa og svo að tryggja að tilkynningarskylda yngsta fjölskyldumeðlimsins geti átt sér stað....

Í morgun hefur þetta tæki látið eins og skjálftamælar veðurstofunnar....  stanslaust hringt.  

Fólk hefur spurt mig um að koma í berjamó, látið mig vita af staðsetningu Lopablaðs nr.12, boðið mér aukavakt, spurt mig um skiptivakt, forvitnast um staðsetningu mína, lagt fram fyrirspurn um Vespumálefni og rætt við mig um bílamálefni.

Í kvöld verð ég varnlega bíllaus.....

Áðan, þar sem ég gekk sem leið lá á aukavinnustað minn, gekk ég framhjá höfninni í Kópavogi.  Eins og alltaf þegar ég geng framhjá þessari bryggju leggst yfir mig djúp löngun til að komast á sjó.   Eruð þið til í, ef þið þekkið einhvern á litlum sómabát eða einhverjum sambærilegum korktappa, að spyrja hann hvort hann sé til í að taka miðaldra konu með sér í næsta túr.........

harðsperrur

Í allan dag hef ég átt erfitt með að færa annan fótinn fram fyrir hinn.....   Viðvarandi verkir í rassvöðvum hafa haft áhrif á lífsgæði mín frá því að ég vaknaði í morgun.   Svo... þegar ég horfði út í myrkrið á Mínum Vinnustað í kvöld ímyndaði ég mér mörg skelfileg slys sem gætu átt sér stað þar sem ég brunaði um á hjólinu mínu þarna úti í myrkrinu....  Það endaði með að Daman keyrði mig heim.

Mig langar í:
    lukt á hjólið...
    kort í strætó...
    hjólagrifflur...
    afturljós...
    ennisljós...
    afturbretti...
    hlífðarpoka...
    SUNDKORT...

og eitthvað til að drekka núna.

græðgi..

Ég hreyfði mig of mikið í dag....

Ég fór gangandi í vinnuna.  Það eru u.þ.b. 8 kílómetrar heiman frá mér og á Minn Vinnustað. Svo gekk ég heim líka átta klukkutímum seinna.  Þegar ég kom heim var ekki til brauð og ostur svo að ég gekk niður í Nóatún til að fjárfesta í því eðalfæði og heim aftur.  Þar sem ég hafði meldað mig í göngu um Elliðarárdalinn hjólaði ég niður á Sprengisand til móts við samferðafólkið, gekk hringinn sem er á milli 6 og 7 kílómetra, hjólaði síðan upp dalinn til að tékka á þeim sem gafst upp og svo alla leið heim í Kópavoginn aftur þar sem ég skellti mér í heita pottinn.

Framhaldskólaneminn minn fékk svo kvöldmat klukkan 21:45.  Soðinn fisk með smælki úr garðinum MÍNUM...

Á morgun kem ég til með að hreyfa mig örlítið minna.

Ég get ekki ákveðið mig hvort lopapeysan sem ég var að byrja að prjóna eigi að vera grá eða svört......

dugnaður...

hreyfing:    sundferð í morgunsárið og áttatíu léttar magaæfingar í vinnunni....
næring:    grænmetissúpa og nýjar kartöflur, gulrófur, rauðrófur, radísur, fennel og kál úr garðræktinni minni...

Ég byrjaði á lopapeysu í gær..... 

stóra ég

Eftir Laugardaginn hef ég sko þanist út og hækkað heilan helling....

Þar sem afrek kallar á annað afrek er ég náttúrulega alveg með það á hreinu að nú hlaupi ég tíu næst, taki Laugaveginn einhvern tíma og hugsanlega 100 þegar þar að kemur..

Ella frænka reyndi að hræða mig með einhverri sögu um þvagblöðrusig, legsig og þarmasig á einni og sömu manneskjunni sem var með hlaupadellu.  Framvegis mun ég því stunda grindabotnsæfingar af miklum eldmóð á hlaupunum.

Toppmaðurinn, Nördið, HjúkkanSemStalNafninuMín, Hvalveiðarinn, hafrún, stóra systir mín og Bifvélavirkjaframhaldsskólakennaraleigubílstjórinn dönsuðu fyrir augum mér í gær.

Ég er sóló......

rauður bolur og númerið 9235

...og ég hleyp skemmtiskokkið á morgun.    Eftir það fer ég eitthvað skemmtanaskokk á milli staða.

Í frystirnum á ég nokkra súpuskammta í plastboxum.  Hér sátu í dag um tuttugu frænkur og ræddu skröltorma og börn og barnabörn og lífisns gagn og nauðsynjar og röðuðu í sig súpu og brauði.... 

Úti í garði veltust um hluti af þessum sömu börnum og barnabörnum.