stýrifærni mín...

...hefur þroskast mikið frá öldinni áður.

Í dag get ég höndlað nánast hvað sem er og verið tilbúin þegar að hlutunum kemur.....
Svo sem eins og bolludagurinn á morgun, sprengidagurinn daginn þar á eftir og svo öskudagurinn í kjölfarið á því.  Ég er búin að baka bollurnar, búin að versla rjómann, er klár með baunirnar og farin að velta því fyrir mér hvort ég geti haft eitthvað tækifæri til að klæðast grímubúning og fara að hengja öskupoka aftan í saklausa vegfarendur á Laugaveginum.
Það er af sem áður var þegar hver máltíðin á fætur annarri kom aftan að mér...  veisludagarnir voru runnir upp áður en ég var búin að snúa mér frá slorinu...  og allt var einhvern veginn alltaf gert á neyðaráætlun....

Ég gekk í bíó áðan og heim aftur.    Spennumyndin The Wolfman er mynd sem fékk mig til að halda höndum fyrir augun nokkrum sinnum, kippast til eins og biluð þvottavél í dauðateygum og hjúfra mig þétt upp að næsta manni... 

Síðustu nótt hafði ég næturgest sem bakaði pizzu með mér, vaskaði upp, pissaði á gólfið mitt, gaf mér pez, stóð fyrir sjónvarpinu, gekk um í prinsessukjól með  bleika pappírskórónu og sofnaði við sönginn minn....

Í dag fór ég og horfði á FallegaFiskverkunarManninn, Manninn sem ég vil giftast, Slóvanann, Tónlistamanninn sem lyktar svo vel, GönguglaðaSalsadansarann, GönguglaðaStrákinn, Manninn sem byggði sér félagsheimili, Kúrekann, Rútubílstjórann og aðra sem höfðu fyrir því að hreyfa sig um á sjóndeildarlínu minni... 

Á morgun ætla ég svo að mæta á Minn Vinnustað, Ganga út í Atlantshafið, Mæta á Aukavinnustað og fara svo heim til að plana væntanlega kennslu dagana þar á eftir........

Ég á bók sem heitir: Bókmennta- og kartöflubökufélagið.